Na odległej planecie rozbija się statek kosmiczny dowodzony przez astronautę Taylora (Charlton Heston). Planeta łudząco przypomina Ziemię, ale władają nią niezwykle inteligentne małpy, natomiast prymitywni, sprowadzeni do roli niewolników ludzie, poddawani są różnym badaniom i eksperymentom naukowym. Wkrótce Taylor odkrywa, że znajduje się pośród ofiar, a jego życie leży w rękach pewnego naukowca (McDowall).
![]() |
tytuł oryginalny: | Planet of the Apes |
produkcja (rok): | USA (1968) |
|
kategoria: | Przygodowy, Sci-Fi |
|
czas: | 1 godz. 52 min. |
Ciekawostki:
- Film powstał na podstawie francuskiej powieści fantastyczno-naukowej autorstwa Pierre’a Boulle’a z 1963 roku (fr. La Planète des singes)
- Ingrid Bergman odrzuciła propozycję zagrania w filmie
- Charlton Heston od początku był pierwszym wyborem producenta Arthura P. Jacobsa do roli Charlesa Taylora
- podczas przerw na planie, aktorzy przebrani za różne małpy zwykli przebywać tylko w swoim towarzystwie: goryle z gorylami, orangutany z orangutanami, szympansy z szympansami. Nie było to od aktorów wymagane, jednak stało się samo z siebie
- w powieści małpy są technologicznie zaawansowane, jednak budżet filmu nie pozwolił na stworzenie takiego społeczeństwa, dlatego zdecydowano się na umieszczenie bohaterów w bardziej prymitywnym świecie
- na charakteryzację aktorów wydano 1 milion dolarów, co stanowi 17% budżetu filmu i rekord świata
- kilka innych produkcji zostało opóźnionych na skutek tego, iż przy tym filmie pracowało wielu topowych specjalistów od charakteryzacji
- jest to jeden z pierwszych filmów, przy którym uruchomiono wielką siatkę reklamową. Były to m.in. zabawki, figurki, opowiadania, komiksy, karty do zbierania, książki i płyty z muzyką
- w pierwotnym zamyśle wszystkie kobiety (ludzie, nie małpy) miały mieć nagie piersi, jednak ten pomysł został odrzucony przez wytwórnię Fox, która chciała otrzymać łagodne oznaczenie wiekowe „PG” – w filmie ludzie noszą prymitywne ubrania ze zwierzęcych skór, w powieści natomiast są nadzy
- małpy w filmie mówią po angielsku, w powieści – swoim własnym językiem. Ulysse musiał się nauczyć mówić po małpiemu, tutaj natomiast Taylor był ranny w szyję, co nie pozwalało mu mówić przez pewien czas.