Piąty element (1997)

W ciągu każdych 5000 lat Zło Absolutne nawiedza Wszechświat w celu zniszczenia wszystkiego, co żyje. Przed wiekami w obronie wszechświata stawali Mondoshawanowie – dobroczynni kosmici, którzy wynaleźli skuteczną broń przeciw Złu i ukryli ją na Ziemi, w egipskiej świątyni, gdzie przeleżała całe stulecia. Broń ta składa się z pięciu elementów, z których cztery są przechowywanymi w specjalnych pojemnikach żywiołami natury: ziemią, ogniem, wodą i powietrzem. Niech pozostanie tajemnicą, co (a może raczej, kto) jest tym piątym, najważniejszym elementem…

	tytuł oryginalny:	The Fifth Element
	produkcja (rok):	Francja (1997)
	kategoria:	Akcja, Sci-Fi
	czas:	2 godz. 06 min.

Ciekawostki:

• Besson do roli Leeloo przesłuchał 5000 aktorek
• Kevin Costner był brany pod uwagę do roli Generała Munro, którą ostatecznie otrzymał Brion James
• eksplozja w głównym holu Fhloston była największą eksplozją w pomieszczeniu zamkniętym kiedykolwiek sfilmowaną. Ogień który powstał omal nie wyrwał się spod kontroli
• język, w którym rozmawia Leeloo został wynaleziony przez Luca Besson’a i później rozwijany przez Millę Jovovich. Pod koniec kręcenia zdjęć do filmu byli oni w stanie przeprowadzić pełną konwersację w tym języku
• Luc Besson napisał scenariusz do filmu kiedy był w liceum
• pełne imię LeeLoo brzmi: Leeloominai Lekatariba Laminatcha Ekbat D Sabat
• budżet przeznaczony na efekty specjalne wyniósł 80 mln dolarów i był to największy budżet swoich czasów
• utwór, który wykonywała Diva Plavalaguna, to połączenie Il Dolce Suono z opery „Lucia di Lammermoor” Gaetano Donizettiego, z oryginalnym utworem The Diva Dance Erica Serra, który był autorem muzyki do Piątego elementu
• arię wykonaną przez Divę Plavalagunę w rzeczywistości zaśpiewała albańska sopranistka Inva Mula. Pierwotnie podkładem miało być nagranie z wykonaniem Marii Callas z 1956 roku, ale do czasu kręcenia filmu straciło ono swoją jakość, co sprawiło, że stało się bezużyteczne w tworzeniu ścieżki dźwiękowej do filmu
• zdjęcia do filmu zrealizowano w Londynie (Anglia, Wielka Brytania), Vatnajokull na Islandii i w Mauretanii (sceny afrykańskie), a sceną teatru kosmicznego, w którym śpiewała niebieskoskóra diva była Opera Królewska w Londynie.