Faraon (1965)

Film jest adaptacją głośnej powieści Bolesława Prusa pod tym samym tytułem. Głównym bohaterem jest Ramzes XIII (Jerzy Zelnik). Poznajemy go, gdy jest jeszcze księciem. Już wówczas zarysowana zostaje główna oś konfliktu miedzy faraonem a kastą kapłanów, roszczących sobie coraz większe prawa w strukturach państwa. Ich przywódca, arcykapłan Herhor (Piotr Pawłowski) umiejętnie osacza młodego władcę. Gdy jednak Ramzes, korzystając z pomocy Pentuera (Leszek Herdegen), usiłuje podporządkować sobie kapłanów, ci decydują się na konfrontację. Aby uzyskać poparcie ludu, postanawiają wykorzystać nadciągające nad Egipt zaćmienie słońca.

	tytuł oryginalny:	Faraon
	produkcja (rok):	Polska (1965)
	kategoria:	Dramat historyczny, Kostiumowy
	czas:	2 godz. 25 min.

Ciekawostki:

• Do roli Ramzesa brany był pod uwagę Roman Wilhelmi, który wziął udział w zdjęciach próbnych do tego filmu
• dla filmu zrekonstruowano egipski statek sprzed ponad 4000 lat
• do produkcji utworzono sztuczną wyspę na jeziorze Kirsajty koło Giżycka
• do realizacji zdjęć wykonano 3 tys. par obuwia, 3 tys. peruk, 3 tys. tarcz, 600 maczug, 1000 toporów, 700 łuków, 2,5 tys. włóczni, 12 tys. strzał, 1000 mieczy, 60 kompletnych szat kapłańskich
• przy produkcji Faraona pracowało wielu egiptologów. Wśród nich znaleźli się m.in. prof. Kazimierz Michałowski oraz Shady Abdem Salem, który pracował także przy produkcji Kleopatry
• film kręcono w bardzo ciężkich pod względem temperatury warunkach, w nierzadko przekraczającej 60 stopni C.
• statystami zostali skośnoocy Uzbecy ucharakteryzowani na wzór podobizn Echnatona
• specjalnie na potrzeby filmu pod Bucharą (ZSRR, obecnie Uzbekistan) wybudowano miasteczko filmowe składające się z warsztatów, chłodni, stajni oraz magazynów
• film kręcono w Bucharze (ZSRR, obecnie Uzbekistan), Luksorze, Kairze i Gizie (Egipt) oraz na terenie Pustyni Błędowskiej i jeziora Kirsajty (Polska).